به گزارش ایرنا، زباله و پساب های خانگی و صنعتی یکی از اصلی ترین معضلات زندگی امروزی است، تا چند سال گذشته تولید زباله فقط در شهرها مفهوم داشت اما امروزه به روستاها نیز کشیده شده و آنها نیز به دسته تولید کنندگان زباله پیوسته اند. آمارها نشان می دهد، میزان تولید زباله در مناطق روستایی کشور، روزانه حدود ۱۰ هزار و ۵۰۰ تن است که ۵۲ درصد از این زباله ها، پسماندهای فساد پذیر هستند که قابلیت تبدیل به کمپوست را دارند.

همچنین بر اساس اعلام کارشناسان، سالانه حدود ۱۶ میلیون تن زباله در کشور تولید می شود که این میزان منجر به تولید۵۰ هزار تن گاز گلخانه ای و ۱۰ میلیون متر مکعب شیرابه می‌شود.

متخصصان محیط زیستی معتقدند، تولید زباله در کشور بسیار زیاد است و این میزان علاوه بر تولید گازهای گلخانه‌ای و شیرابه موجب از بین رفتن ۱۰۰۰ هکتار زمین برای دفن آن می‌شود.

براساس محاسبات انجام شده، فقط هشت درصد زباله ها در کشور بازیافت و بقیه به آلاینده‌ها تبدیل می‌شوند؛ در حالی که این میزان پسماند در صورت بازیافت، قابلیت تبدیل به سه تا چهار میلیون تن کود و قابلیت بازگشت به مواد اولیه را دارد.

همچنین با بازیافت یک و نیم میلیون تن ظروف یکبار مصرف می‌توان آن را به سوخت برای کارخانه های سیمان تبدیل کرد که دراین صورت یک و نیم میلیارد متر مکعب در مصرف گاز صرفه جویی می شود.

این وضعیت در دنیا چه در دریاها، اقیانوس‌ها و دشت‌ها به چشم می‌خورد از این رو یک کمپین محیط زیستی با نام Clean Up the world که متشکل از انجمن های مختلف در گوشه و کنار جهان است برای پاکسازی، رفع مشکلات و حفظ محیط زیست شکل گرفت که از سال ۱۹۹۳ در قالب یک انجمن مورد تایید و حمایت برنامه محیط زیست سازمان ملل(UNEP) قرار گرفت.

این انجمن سالانه حدود ۳۵ میلیون داوطلب از ۱۳۰ کشور جهان را به صورت یکی از بزرگترین گردهمایی محیط زیستی جهان تشکیل می‌دهد که طیف وسیعی از اصناف، گروه ها و NGO های مختلف، مدرسه‌ها، دولت‌ها و شرکت‌های خصوصی را جهت بهبود شرایط محیطی دور هم جمع می آورد.

از اولین کمپین پاکسازی جهان در سال ۱۹۹۳ تاکنون با تلاش میلیون ها داوطلب پیشرفت‌های شگفت آوری به وجود آمده است.

بازیافت و بازیابی منابع، کاشت درخت، کمپین‌های آموزشی، حفظ منابع آبی و استفاده مجدد از آبهای مصرفی، رقابت هایی به منظور حفظ محیط زیست، برگزاری نمایشگاه و پروژه‌های ترمیم محیط زیست بخشی از فعالیت‌های این کمپین است.

محمد درویش مدیر کل دفتر آموزش‌های مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست در این باره گفت: یکی از مهمترین مشکلاتی که در طبیعت با آن مواجه هستیم حجم فزاینده زباله است که توسط انسان در طبیعت رها می‌شود که متاسفانه هنوز نتوانسته ایم این مشکل را به صورت ریشه ای رفع کنیم.

وی افزود: هفت نقطه از کره زمین در اقیانوس‌ها با انبوه زباله‌های حاوی یونیلیت، پلاستیک و مشتقات آنها روبرو است که عمر متوسط این زباله ها بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ سال است. در طول نیم قرن گذشته حجم بسیار زیادی از زباله ها در خشکی ها و رودخانه‌های منتهی به دریاها و اقیانوس‌ها رها شده‌اند که در نهایت به پهنه‌های آبی رسیدند.

وی ادامه داد: حاصل این اقدام مرگ یک و نیم میلیون آبزی و پرندگانی که از آبزیان تغذیه می‌کردند، شد؛ همچنین ۳۰۰ گونه مهم از این آبزیان و پرندگان نیز در معرض انقراض قرار گرفته‌اند.

درویش اظهار کرد: یکی از مهمترین این حجم عظیم زباله، وجود لکه ۳٫۵ میلیون کیلومتر مربعی در اقیانوس آرام و در بالادست جزیره هاوایی در غرب آمریکا است که بیش از ۲ برابر مساحت ایران وسعت دارد که از آن به عنوان قاره هفتم یا قاره کثیف نام می‌برند.
وی افزود: زباله‌های این قاره به تدریج جدا می‌شوند و حیوانات به خیال اینکه غذا هستند آنها را می‌خورند که این مساله مرگ سالانه یک میلیون آبزی را به همراه دارد. البته این زباله ها به تدریج وارد چرخه غذایی انسان ها نیز می‌شود زیرا از ماهیان این دریاها و اقیانوس‌ها استفاده می‌کنیم.

درویش در ادامه به وجود ته سیگار در طبیعت و مناطق شهری اشاره کرد و گفت: وجود سالانه هفت میلیارد ته سیگار در مناطق شهری و طبیعت موجب آلوده کردن یک میلیارد متر مکعب آبهای شیرین و قابل شرب می شود که این منبع می‌تواند آب شهر بزرگی مانند تهران را تامین کند.

وی ادامه داد: همچنین وجود زباله هایی مانند باتری‌ها و پساب‌های آب شیرین کن ها نیز از دیگر معضلاتی است که بشر با آن مواجه است و هنوز راه حلی برای آنها نیافته‌است.

درویش اظهار کرد: اتفاق خطرناک‌تر دیگری نیز در زیر زمین در حال وقوع است و آن آلوده شدن منابع آبی زیر زمینی و خاک است که این آلودگی به مرور وارد چرخه غذایی بشر می شود و انواع بیماری ها را به دنبال دارد.

وی تاکید کرد: امروزه نیترات وارد برخی منابع آبی شهری شده‌است که این مساله حاصل سهل انگاری حداقل ۵۰ ساله است که نیترات توانست از خاک عبور کند و به آبهای زیر زمینی راه یابد، استفاده از این آبها بیماری‌های زیادی از جمله سرطان را به همراه دارد که هزینه ۱۰ هزار میلیارد تومان سالانه برای خرید داروهای ضد سرطان یکی از این پیامدهای شوم است.

درویش تاکید کرد: اگر قرار است گام‌های موثری برای پاکسازی برداریم باید زباله کمتری تولید کنیم، باید از وسایلی که عمر ماندگاری کمتری در طبیعت دارند استفاده کنیم، باید از وسایلی که آثار زیانبار کمتری به طبیعت وارد می‌کنند استفاده کنیم.
وی گفت: یکی دیگر از راه ها حرکت به سمت کاهش مصرف کودهای شیمیایی، رفتن به سمت مقابله بیولوژیک با آفات است تا در نهایت کره زمینی پاک داشته‌باشیم.

مراسم روز پاکسازی جهان در کشورهای مختلف به روش‌های متفاوت و چند روز متناوب انجام می‌شود.

منابع : ایرنا ، سلامت نیوز